โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง คืออะไร
โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง เป็นโรคหนึ่งที่พบได้บ่อยในผู้สูงอายุซึ่งสาเหตุสำคัญที่สุดคือการสูบบุหรี่ โดยโรคนี้ประกอบด้วย 2 ชนิดย่อย คือ โรคหลอดลมอักเสบเรื้อรังและโรคถุงลมโป่งพองโรคหลอดลมอักเสบเรื้อรังนั้น ผู้ป่วยจะมีอาการไอและมีเสมหะเรื้อรัง เป็นๆ หายๆ อย่างน้อยปีละ 3 เดือน และเป็นอย่างน้อย 2 ปีติดต่อกัน ส่วนโรคถุงลมโป่งพองนั้น เกิดจากถุงมโป่งพองตัวออก ทำให้การแลกเปลี่ยนก๊าซผิดปกติไป โดยทั่วไปมักพบ 2 โรคนี้เกิดร่วมกันและแยกออกจากกันได้ยาก
อาการ
ในช่วงที่เป็นระยะแรกๆ จะไม่มีอาการ แต่ถ้าปอดถูกทำลายมากขึ้นจะเริ่มมีอาการไอเรื้อรัง หอบเหนื่อย หายใจมีเสียงวี้ดๆ
การวินิจฉัย
โดยทั่วไปแพทย์จะซักประวัติการสูบบุหรี่ ถามอาการของโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังดังที่กล่าวแล้ว หลังจากนั้นจึงตรวจเอกซเรย์ปอดและในบางรายอาจทำการตรวจสมรรถภาพปอดเพิ่มเติม
การปฏิบัติตัว
- สิ่งแรกคือควรหยุดสูบบุหรี่ เพราะจะยิ่งทำให้อาการหนักขึ้น
- ควรฝึกหายใจบ่อยๆ จะทำให้กล้ามเนื้อช่วยหายใจแข็งแรง ต้องทำเป็นประจำจึงจะได้ผล โดยทำตอนว่างๆ เวลาใดก็ได้ วิธีการฝึกมีดังนี้
- หายใจเข้าทางจมูก ปล่อยให้หน้าท่องป่อง
- ห่อปาก แล้วหายใจออกทางปากอย่างช้าๆ พร้อมกับแขม่วท้อง
- ให้ลมหายใจออกยาวกว่าลมหายใจเข้า
- ออกกำลังกายเป็นประจำ แต่ควรปรึกษาแพทย์ด้วยว่าผู้ป่วยสามารถออกกำลังกายได้มากน้อยเพียงใด
- ระวังการติดไข้หวัดหรือไข้หวัดใหญ่ โดยไม่คลุกคลีกับคนเป็นหวัดไม่ไปในที่มีคนแออัด ล้างมือบ่อยๆ ฉีดวัคซีนป้องกันไข้หวัดใหญ่เป็นประจำทุกปี และดูแลสุขภาพให้แข็งแรงอยู่เสมอ
- ป้องกันไม่ให้ท้องผูก เนื่องจากการเบ่งอุจจาระมากๆ อาจทำให้หอบเหนื่อยได้
- หลีกเลี่ยงฝุ่นละออง ควันต่างๆ และอากาศเย็น
- ดื่มน้ำมากๆ ไม่ควรดื่มน้ำเย็นจัดหรือกินไอศกรีมเย็นๆ
- พักผ่อนให้เพียงพอ ไม่ทำงานติดต่อกันเป็นเวลานานๆ
- ไปพบแพทย์สม่ำเสมอ ใช้ยาอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะยาพ่นแก้หอบ ควรพกติดตัวตลอดเวลา และตรวจดูว่ายังมีปริมาณเพียงพอถึงวันที่แพทย์นัดตรวจครั้งต่อไปหรือไม่
- ตรวจสุขภาพประจำปีทุกปี
